- مشعل دار
آنکه مشعل در دست گیرد و پیشاپیش دیگران برود
معنی مشعل دار - جستجوی لغت در جدول جو
- مشعل دار
شماله دار آنکه مشعل در دست گیرد و حمل کند
- مشعل دار
مشعل کش، مشعل چی، پیشرو، راهنما
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ عَ لَ / لِ)
لغت نامه دهخدا
همچون مشعل سوزان و شعله ور:
ما و خاک و پی وادی سپران کز تف و نم
آهشان مشعله وار و مژه سقا بینند.
خاقانی (چ عبدالرسولی ص 90)
ما و خاک و پی وادی سپران کز تف و نم
آهشان مشعله وار و مژه سقا بینند.
خاقانی (چ عبدالرسولی ص 90)
(طِ)
لغت نامه دهخدا
دارندۀ لعل، دارندۀ لبان لعل رنگ:
نشسته لعل داران قصب پوش
قصب بر ماه بسته لعل بر گوش.
نظامی
نشسته لعل داران قصب پوش
قصب بر ماه بسته لعل بر گوش.
نظامی
(مَ عَ لَ / لِ)
لغت نامه دهخدا
عمل مشعله دار:
نه فلک از دیده عماریش کرد
زهره و مه مشعله داریش کرد.
نظامی.
دست صبا برفروخت مشعلۀ نوبهار
مشعله داری گرفت کوکبۀ شاخسار.
خاقانی
نه فلک از دیده عماریش کرد
زهره و مه مشعله داریش کرد.
نظامی.
دست صبا برفروخت مشعلۀ نوبهار
مشعله داری گرفت کوکبۀ شاخسار.
خاقانی
(خوَشْ / خُشْ شِ نَ /نُو)
لغت نامه دهخدا
آن که مشعل حمل کند. دارنده و نگاهدارندۀ مشعل:
نازنین مگذار دل را کز پی پروانگی
ناز مشعلدار سلطان برنتابد هر دلی.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 880)
نازنین مگذار دل را کز پی پروانگی
ناز مشعلدار سلطان برنتابد هر دلی.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 880)
(مَ عَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان قزوین که 660 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
(خوَشْ / خُشْ گُ)
لغت نامه دهخدا
دارندۀ مشعل. مشعل دارنده. که مشعل به دست گیرد راه نمودن یا راه رفتن را: عالم ناپرهیزکار کوری است مشعله دار. (گلستان)
بند پایی یک فرد جانور از شاخه بند پاییان بند پا مفصلی الرجل. یا مفصل داران. بند پایان
مالدار: وسخواستک خواستا کمند توانگر، چار پا دار دارای مال ثروتمند غنی: مالداری را شنیدم که ببخل اندر چنان معروف بود که حاتم طائی در کرم، صاحب چارپایان (اسب و استر و غیره)
سرشماله دار رئیس مشعلداران مشعل خانه: محمدرضا بیک مشعل دار باشی که برسم رسالت نزد حضرت شاه سلیم... رفته بود
درخت انجیر وحشی که میوه ی آن غیرخوراکی است
کسی که با همراه داشتن پرده ای از صحنه های عاشورا مداحی کند
مملو از بوی مشک، ماسکی